Afgelopen zondagavond ging “La Dame en Noi” van choreografe Isabelle Beernaert in Vlaamse première in de Antwerpse Stadsschouwburg. De voorstelling ging eerder al in première in Nederland.
Isabelle nam het publiek mee op een artistieke en spirituele reis die geïnspireerd is door de hernieuwde energie die ze heeft gevonden na haar slopende ziekte alsook door een familiegeheim dat ze recent ontdekte.
In 2022 kreeg de choreografe de diagnose van borstkanker, net voor haar andere show ‘particles of God’ in première ging. Noodgedwongen en luisterend naar haar lichaam, gaf ze die voorstelling door in de goede handen van haar al even getalenteerde dochter.
De ontdekking van de roots van Isabelle, wordt voor een stukje meegenomen in dit dansverhaal. Naast Franse en Belgische roots, blijkt er bij Isabelle namelijk ook Iberisch en Noord-Afrikaans bloed door haar aderen te stromen.
Met deze voorstelling die elementen bevat uit verschillende werelden, straalt Isabelle Beernaert in haar absolute comeback op het podium. Ze doet dat niet alleen. Het sterk dansensemble dat haar omringt , met onder andere talenten uit de Vlaamse en Nederlandse “So you think you can dance”, doen deze dansrituelen alle eer aan. Toch blijven de elegante, afgewerkte bewegingen van Isabelle steeds herkenbaar in de groep, zelfs in het donker.
De toeschouwer wordt meegezogen in een klankwereld van live percussie, gecombineerd met een donker lichtspel.
Isabelle: "Deze voorstelling is een geschenk dat ik mezelf moest geven na die diagnose. Ik vroeg me steeds af 'Wat als ik nog maar kort te leven heb? Wat wil ik dan écht nog doen?' Het antwoord was duidelijk: weer in beweging komen. Mijn emoties en ervaringen uitdrukken in dans en performance. De voorstelling is uitgegroeid tot mijn persoonlijke ritueel, een gebed en een viering van dankbaarheid, genade, vreugde, passie en, bovenal, een onuitblusbaar leve
nsvuur."
In La Dame en Noir staat een mystieke vrouwelijke figuur centraal, een terugkerend thema in Isabelle Beernaert haar werk. Het is pas nu dat ze beseft dat deze vrouw gehuld in het zwart, de “Dark Mother” is, een krachtig symbool dat in vele culturen gebruikt wordt. Zwart is dan ook de centrale kleur tijdens de voorstelling, zowel in de kledij als in de duisternis die op het podium bestaat. Afgewisseld met een stralende felle kleur die op het einde van de voorstelling een prachtig regenboogeffect geven.
De voorstelling geeft een gevoel van verbondenheid met de natuur en emoties. Je geniet niet enkel met je ogen maar kan ook meedeinen op de ritmische slagen van de percussie. De oerkreten van de dansers versterken het gevoel van de bewegingen en maken deze heel puur. Met haar kenmerkende choreografische stijl, waarin het alledaagse wordt omgezet in iets buitengewoons, heeft Beernaert met La Dame en Noir een voorstelling gecreëerd die diep raakt en tot nadenken stemt.
Comments